اعتقاد به رجعت اعتقاد به عدل الهی است
آیت الله محمد هادی معرفت :رجـعـت یـکی از مسائل پیچیده مربوط به دوران ظهور حضرت مهدی (عج ) است ,بر اساس این عـقـیـده گروهی از مومنین به این جهان بازمی گردند تا ظهور دولت حق را مشاهده کنند و از شـکـوفـایـی آن لذت ببرند, و نیز گروهی از منافقین بازگردانده می شوند تا کیفر دنیوی اعمال ناشایست خویش را بچشند. رجعت یکی از عقاید ویژه مذهب تشیع است که از دیرباز, شیعه امامیه بر آن بوده اند و بدان معروف گـشـتـه انـد و بـه واسطه اعتقاد به آن مورد طعن دشمنان قرارگرفته اند, بحثها و گفتگوهای فراوانی در این باره میان بزرگان شیعه و مخالفین آنهارخ داده که تاریخ آن را ثبت و ضبط نموده است . در این زمینه روایات بسیاری از خاندان نبوت به دست ما رسیده است . طبق گفته علامه مجلسی نـزدیـک بـه دویـسـت روایـت در این باب وجود دارد, وی بیشتر آنها رادر کتاب بحارالانوار باب رجعت گرد آورده است . در قرآن مواردی وجود دارد که امکان رجعت را در این امت به ثبوت می رساند. براساس قرآن کریم گروههایی با افرادی پس از مرگ زنده شده و تا مدتی به حیات مجدد خود ادامه داده اند. در ادامه مقاله به این موارد اشاره خواهیم کرد. البته اغلب این شواهد صرفا امکان قضیه را می رساند, ولی دو مورد در قرآن کریم صراحتارجعت اشاره دارد: در سوره نمل می خوانیم : ویوم نحشر من کل امه فوجا ممن یکذب بیاتنا (النمل , 27 : 83). روزی خواهد آمد که از هر گروهی دسته ای را برمی انگیزیم , از کسانی که آیات ما رامورد تکذیب قرار می دهند.
ایـن آیه صراحت دارد که دسته هایی از ستمکاران برانگیخته می شوند, نه همه آنها,و منظور از آن برانگیخته شدن در روز قیامت نیست , چون حشر قیامت , رستاخیزی همگانی است : وحشرناهم فلم نغادر منهم احدا (الکهف , 18 : 47) آنها را برانگیختیم , هیچ کس را فروگذار ننمودیم و نیز در قرآن کریم آمده است : وکل اتوه داخرین همه نزد او آیند, در حالی که خوار و زبونند. و همچنین آیه ربنا امتنا اثنتین و احییتنا اثنتین دلالت بر رجعت دارد, زیرا از دومرگ و دو زنده شدن خبر می دهد, میراندن نخست , پس از حیات نخست , ومیراندن دوم , پس از حیات در رجعت . آرا دانشمندان شیعه درباره رجعت شیخ ابوجعفر صدوق (متوفای 381 ه ق ) در کتاب اعتقادات می گوید: عقیده ما درباره رجعت آن است که آن را حق می دانیم . سـپـس شواهدی را بر امکان آن , از قرآن ارائه می کند و به داستان گروهی که از دیارخود بیرون شـدند تا به گمان خود, خود را از خطر مرگ (طاعون ) رهایی دهند, امافرمان مرگ آنان رسید, و سپس زنده گردیدند اشاره می کند. (البقره , 2 : 243) و نـیـز به داستان مردن و زنده شدن عزیز اشارت دارد, که در آیه 259 همان سوره آمده است , و هـمـچـنـین به زنده شدن قوم موسی (ع ) پس از آنکه صاعقه آنان رافراگرفت (البقره , 2 : 56) و اصـحـاب کـهـف کـه زنده شدند و سپس به جایگاه خودبازگشتند (الکهف , 18 : 18 تا 25) اشاره می کند. پس از آن اضافه می کند: رجعت در امم سالفه نیز واقع گردیده و در این امت نیز واقع می گردد, چـنـانکه از پیغمبر اکرم (ص ) روایت شده : هرآنچه در امتهای گذشته انجام گرفته , در این امت نیز انجام می گیرد.
کلمات کلیدی :
» نظر
جایگاه وایوانی مسقّف در مدینه که مربوط به قبیله بنی ساعده بوده ومردمان در مشاوراتشان در آن گرد می آمدند . این جایگاه به لحاظ حادثه ای که در آن رخ داده ، در تاریخ اسلام معروف است وداستان به طور خلاصه از این قرار بوده : پیغمبر اسلام در مرض موت خود اسامة بن زید را فرمان داد که هر چه سریعتر در رأس لشکری انبوه از مهاجرین وانصار ، به سوی موته فلسطین به جنگ رومیان بشتابد، وافرادی را مانند ابوبکر وعمر به همراهی اسامه نام برد وبسیار در بسیج این لشکر تأکید نمود ، وحتّی اسامه گفت : «شما اکنون بیمارید وما دل ندهیم شما را بدین حال رها سازیم» . حضرت فرمود : «خیر ، امر جهاد را نتوان به هیچ عذری بر زمین نهاد» . کسانی در امر فرماندهی اسامه اعتراض نمودند وحضرت با کمال جدّیت ، صلاحیت وی را مورد تایید قرار داد . بالاخره اسامه طبق دستور از مدینه خارج شد وبه یک فرسنگی مدینه ، لشکرگاه ساخت ومنادی پیغمبر ، مدام در شهر ندا می داد که : «مبادا کسی از لشکر اسامه تخلّف کند وبجا ماند» . ابوبکر وعمر وابوعبیده جرّاح نیز از جمله کسانی بودند که شتابان خود را به لشکر رساندند . 
