سید یمانی دکتر عصام العماد
از جمله اموری که باعث توقف و تردید من(در وهابیت) شد، سخن امام ابن تیمیه در کتاب منهاج السنة:7 :529 است که می گفت:«در بین ائمه ی اربعه و نیز سایر بزرگان فقه کسی نیست که در فقه خود به او(علی علیه السلام) رجوع کرده باشد.»از آن عجیب تر سخن ابن حجر در کتاب تهذیب التهذیب: 8 : 411 بود که می گفت:«و حقیقتا دچار مشکل شده ام از این که ایشان به طور کلی همه ی نواصب(دشمنان اهل بیت) را موثق و مورد تأیید دانسته و در مقابل شیعه را به طور مطلق موهن و خوار به حساب آورده در صورتی که به طور خاص در حق حضرت علی علیه السلام وارد گردیده که: ایشان را دوست نمی دارد مگر مؤمن و مورد کینه و بغض قرار نمی دهد مگر منافق.»و هنگامی که به بخاری و مسلم و امثال آن مراجعه نمودم دیدم که حقیقتا از نواصب روایت نموده اند و آن ها را مورد تأیید و وثوق قرار داده اند از جمله این افراد:
-
إبراهیم ابن یعقوب الجوزجانی/ تهذیب التهذیب: 1: 156.
-
حریز بن عثمان الرحبی/ تهذیب التهذیب:2 : 207.
-
عکرمة البربری مولی ابن عباس/ تهذیب التهذیب:7 :237.
-
حصین بن نمیر الواسطی أبو محصن الضریر/ تهذیب التهذیب: 2: 337.
-
عمران بن حطان/ تهذیب التهذیب:8 :113.
-
عبدالله بن سالم الأشعری الیحصبی/ تهذیب التهذیب:5 :200.
-
الولید بن ولید المخزومی/ تهذیب التهذیب: 11: 130.
این بس است تو را از ملاحظه ی ده ها راوی که از دشمنان اهل بیت هستند که بخاری و مسلم از آن ها روایت نقل کرده اند و آن ها را توثیق کرده اند و نقل روایت از اهل بیت را ترک کرده اند، بخاری حتی یک روایت از امام جعفر صادق علیه السلام در کتاب صحیحش نقل نکرده است. ادامه مطلب را حتما مطالعه نمایید
کلمات کلیدی :
» نظر