فتنه های آخرالزمان در کلام امیرالمومنید علی علیه السلام
حضرت علی(ع) از آغازین ایام حیات، در محضر رسول خدا(ص) بود و از دریای علم ایشان خوشه برمی‌چید. به تصریح آن امام همام، نبی خاتم(ص) در لحظات آخرین زندگی پرخیر خویش، هزار دروازة علم را برای ایشان گشودند که از هریک از آنها هزار در دیگر گشوده شد.1 بنابر شرایطی که حضرت علی(ع) در آن می‌زیستند بیش از دیگر اهل بیت(ع) به تصویر و ترسیم آینده، گاه نزدیک و گاه دور پرداختند. از مشهورترین پیش‌گویی‌های ایشان که به سرعت، راستی آن بر مخاطبان عیان شد، ماجرای جنگ نهروان با خوارج بود که فرمودند: «از شما کمتر از ده تن کشته خواهد شد و از ایشان کمتر از ده تن زنده خواهند ماند».2 این عبارت پیش از آغاز نبرد بیان شد و اندکی پس از خاتمة نبرد، شمارش شهدای سپاه و فراریان خوارج، حاضران را متحیر نمود. گاه نیز در روایات علوی صحبت از آیندة نه چندان دور است؛ برای نمونه از این دست میتوان به پیشگویی امیرمؤمنان(ع) دربارة حملة مغول به سرزمین‌های اسلامی یاد کرد3 که با استناد به همین روایت و با درایت و حزم خواجه نصیرالدین طوسی، جامعة شیعیان کمترین آسیب را در این فتنه متحمل شد.
یکی از پیش‌گویی‌هایی که در لابه‌لای بیانات امیرمؤمنان، امام علی(ع) مطالب ارزنده و قابل توجهی دربارة آن میتوان یافت، مسئلة فتنه‌های آخرالزمانی است. دربارة موضوع فتنه‌های آخرالزمان، روایات متعددی از معصومان(ع) نقل شده که در اینجا تنها به مرور روایات علوی اکتفا می‌کنیم و انشاءالله در فرصتی دیگر، باید به تفصیل دربارة آن سخن گفته شود.
کلمات کلیدی :
» نظر
دل تمام شیعیان ودوستداران عدالت بعد از اهانت جنایتکاران منافق به ساحت قدسی حرم رضوی مالامال از غم و اندوه شد و اینک بعد از گذشت چند سال ، گستاخی وهابیت بی خبر از پیام اسلام و رسول مکرم آن ، به جایی رسیده است که علنا اعلام جنگ با آل رسول میکنند و جنایتکاران بزدل و پست را برای جسارت به حرمین شریفین در سامراء اجیر میکنند.همه خوب می دانیم که وهابیت ید طولایی در تخریب اماکن مقدس شیعیان دارد و هنوز داغ تخریب و اهانت به قبرستان بقیع ، از دل شیعیان ومحبین عترت رسول اکرم خارج نشده است ، مسلمانان و شیعیان محب اهل بیت علیهم السلام ، آیا اگر در باز سازی بقیع که محل آرامش 5 معصوم از جمع 14 معصوم علیهم السلام است کوتاهی نمی کردیم شاهد اهانت بیشتر دشمنان و کوردلان منافق به سایر حرمهای مطهر ائمه معصومین میشدیم ... حضرت علی علیه السلام میفرمایند : روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نشانی ، و از اسلام جز نامی ، باقی نخواهد ماند . مسجد ها ی آنان در آنروزگار آبادان ، اما از هدایت ویران است ( وضع کنونی مسجد الحرام ) . مسجد نشینان و سازندگان بناهای شکوهمند مساجد ، بدترین مردم زمین میباشند ( خاندان منحوس آل سعود ) ، که کانون هر فتنه ، و جایگاه هرگونه خطاکاری اند ، هرکس از فتنه برکنار است اورا به فتنه بازگردانند ، و هرکس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه ها کشانند ، که خدای بزرگ فرماید : « به خودم سوگند ، بر آنان فتنه ای بگمارم که انسان شکیبا در آن سرگردان ماند !» و چنین کرده است ، و ما از خدا میخواهیم که از لغزش غفلت ها درگذرد. نهج البلاغه حکمت 369 
از جمله اموری که باعث توقف و تردید من(در وهابیت) شد، سخن امام ابن تیمیه در کتاب منهاج السنة:7 :529 است که می گفت:«در بین ائمه ی اربعه و نیز سایر بزرگان فقه کسی نیست که در فقه خود به او(علی علیه السلام) رجوع کرده باشد.»از آن عجیب تر سخن ابن حجر در کتاب تهذیب التهذیب: 8 : 411 بود که می گفت:«و حقیقتا دچار مشکل شده ام از این که ایشان به طور کلی همه ی نواصب(دشمنان اهل بیت) را موثق و مورد تأیید دانسته و در مقابل شیعه را به طور مطلق موهن و خوار به حساب آورده در صورتی که به طور خاص در حق حضرت علی علیه السلام وارد گردیده که: ایشان را دوست نمی دارد مگر مؤمن و مورد کینه و بغض قرار نمی دهد مگر منافق.»و هنگامی که به بخاری و مسلم و امثال آن مراجعه نمودم دیدم که حقیقتا از نواصب روایت نموده اند و آن ها را مورد تأیید و وثوق قرار داده اند از جمله این افراد: